گازسنج ها (هشدار دهنده های نشت گاز)

گازسنج 

گازسنج ها (هشدار دهنده های نشت گاز)

کار اصلی گازسنج  ها اندازه گیری و نشان دادن غلظت برخی از گازها در هوا از طریق تکنولوژی های مختلف است. به طور معمول گاز سنج ها برای جلوگیری از قرار گرفتن در معرض سم و آتش سوزی می باشد.

هشدار دهنده های نشت گاز اغلب با باطری کار می کنند که برای اهداف ایمنی استفاده می شود. آنها به عنوان دستگاه های قابل حمل یا ثابت تولید می شوند و با نشان دادن سطوح بالای گازها از طریق یک سری از شاخص های قابل شنیدن یا مشاهده، مانند آلارم ها، چراغ ها و یا ترکیبی از سیگنال ها کار می کنند.

در حالی که بسیاری از دستگاه های قدیمی تر، دستگاه های تشخیص گاز در اصل برای تشخیص یک گاز ساخته شده بودند، دستگاه های مدرن چند منظوره یا چندگانه قادر به تشخیص چندین گاز در یک زمان هستند.

بعضی از گازسنج ها ممکن است به عنوان واحدهای جداگانه برای نظارت بر مناطق کوچک فضای کاری استفاده شوند، یا واحدهایی را می توان برای ایجاد سیستم حفاظتی ترکیب کرد یا با هم مرتبط کرد.

در گازسنج ها به عنوان اندازه گیری غلظت گاز مشخص شده، پاسخ سنسور به عنوان نقطه مرجع یا مقیاس عمل می کند. هنگامی که حس گر ها از سطح پیش تعیین شده پیشی می گیرند، یک زنگ هشدار برای کاربر فعال می شود.

انواع مختلفی از گازسنج های موجود وجود دارد و اکثریت به همان عملکرد عمل می کنند: برای نظارت و هشدار دادن به یک سطح خطرناک گاز. با این حال، با توجه به نوع گازسنج نصب شده، مفید است که فن آوری های مختلف حسگر را در نظر بگیریم.

فن آوری هشدار نشت گاز

گازسنج ها نشت گاز را توسط نوع گاز تشخیص داده می دهند که قابل احتراق یا سمی است. در این طبقه بندی وسیع، آنها بیشتر با استفاده از فن آوری مورد استفاده قرار می گیرند.

سنسورهای کاتالیزوری و مادون قرمز گازهای قابل احتراق را تشخیص می دهند و فن آوری های نیمه هادی الکتروشیمیایی و اکسید فلزی به طور کلی گازهای سمی را تشخیص می دهند.
.

اندازه گیری گازهای سمی

سنسورهای الکتروشیمیایی یا سلول ها برای تشخیص گازهای سمی مانند مونوکسید کربن، کلر و اکسید نیتروژن استفاده می شود. وقتی گاز تشخیص داده می شود، آنها از طریق سیگنال های الکتریکی عمل می کنند.

به طور کلی، این نوع گازسنج ها بسیار حساس هستند و سیگنال های گازسنج را از طریق جریان های الکتریکی بیرون می زنند. تولید کنندگان مختلف این گازسنج ها را با صفحه نمایش دیجیتال تولید می کنند.

نیمه رسانای اکسید فلزی یا MOS نیز برای تشخیص گازهای سمی (معمولا مونوکسید کربن) استفاده می شود و از طریق یک فیلم حساس به گاز که از اکسید قلع یا تنگستن تشکیل شده است کار می کند.

فیلم حساس با گازها واکنش نشان می دهد و زمانی که سطوح سمی وجود دارد، دستگاه را فعال می کند.

به طور کلی، سنسورهای اکسید فلزی به دلیل توانایی آنها در محدوده کم رطوبت، کارایی دارند. علاوه بر این، آنها قادر به شناسایی طیف وسیعی از گازها، از جمله سوخت های فسیلی هستند.

اندازه گیری گازهای قابل احتراق

سنسورهای کاتالیزوری نشان دهنده تعداد زیادی از دستگاه های گازسنج گاز است که امروز تولید می  شوند.

این تکنولوژی برای تشخیص گازهای قابل احتراق مانند هیدروکربن مورد استفاده قرار می گیرد و از طریق اکسیداسیون کاتالیزور کار می کند. سنسورهای این نوع گازسنج معمولا از کویل سیمانی تحت پوشش پلاتین ساخته می شوند.

به عنوان یک گاز قابل احتراق در تماس با سطح کاتالیزوری، آن اکسید شده است و مقاومت سیم کشی توسط گرما آزاد شده است. مدار پل به طور معمول برای نشان دادن تغییر مقاومت استفاده می شود.

سنسورهای مادون قرمز یا گازسنج های IR از طریق یک سیستم فرستنده و گیرنده ها برای تشخیص گازهای قابل احتراق، به ویژه بخارات هیدروکربن، کار می کنند. به طور معمول، فرستنده ها منبع نور هستند و گیرنده ها آشکارسازهای نور هستند. اگر یک گاز در مسیر نوری موجود باشد، آن با قدرت انتقال نور بین فرستنده و گیرنده مواجه خواهد شد. حالت تغییر یافته نور تعیین می کند که آیا نوعی گاز وجود دارد یا خیر.

برنامه های کاربردی تشخیص گاز معمولی

اگرچه گازسنج ها یک برنامه ضروری برای ایمنی خانگی و تجاری هستند، اما آنها در صنایع مختلف صنعتی نیز کار می کنند. گازسنج ها در مغازه های جوشکاری برای تشخیص سوختگی و سموم و در نیروگاه های هسته ای برای تشخیص سوختگی استفاده می شود. آنها همچنین معمولا برای تشخیص بخارات خطرناک در گیاهان تصفیه فاضلاب استفاده می شوند.

گازسنج های گاز در فضاهای محصور شده بسیار کارآمد هستند. آنها شامل مخازن، چاله ها، مخازن ذخیره سازی هستند. گازسنج ها همچنین ممکن است در یک سایت برای تشخیص سموم قبل از وارد شدن مسافر قرار بگیرند.

اطلاعات اضافی گاز گازسنج:

اگرچه گازسنج ها به طور کلی دارای تکنولوژی قابل اعتماد هستند و برخی از مدل ها قادر به کار تا پنج سال می باشند، عملکرد مناسب آنها به طور کلی بستگی به نگهداری کاربر، بازرسی و کالیبراسیون دارد. کالیبراسیون یک روش ایمنی است که برای اطمینان از این که گازسنج ها سطح گاز درست را اندازه گیری می کنند، اجرا می شود.

علاوه بر این، طول عمر گازسنج ها نیز اغلب به مقدار بخارات گازی که در معرض آنها قرار دارند، بستگی دارد. سنسورهای آلوده ممکن است سطح گازهای خطرناک را ثبت نکنند، به همین دلیل کالیبراسیون مکرر ضروری است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *